Sabrina Helms

Po moich pierwszych osobistych doświadczeniach z coachingiem byłem tak zafascynowany możliwościami i wynikami, że w 2012 roku postanowiłem rozpocząć szkolenie coachingowe w niepełnym wymiarze godzin. Podczas dwuletniego szkolenia, aby zostać systemowym coachem biznesowym, nauczyłem się wiele o sobie, ale oczywiście także o zasadach i metodach coachingu. Jedną z najważniejszych rzeczy, których się nauczyłem w tym czasie, było to, że stopniowo byłem w stanie lepiej oceniać i rozumieć ludzi oraz ich motywy działań. Po pomyślnym ukończeniu szkolenia, w 2015 roku założyłem własną działalność w niepełnym wymiarze godzin w zakresie coachingu i doradztwa (www.grenzeimkopf.de).

Od tego czasu pracowałem z wieloma różnymi klientami i opracowałem ukierunkowane rozwiązania dla ich własnych ograniczeń psychicznych.

W obszarze doradztwa dla startupów miałem już okazję towarzyszyć wielu osobom w drodze do samozatrudnienia. Przede wszystkim chodzi o rozwiewanie obaw i usuwanie blokad, ale także współpracuję z założycielami, aby opracować szczegółowy, zrównoważony i przede wszystkim wykonalny plan biznesowy. Skupiam się głównie na realistycznej wykonalności i oczywiście, jeśli jest taka potrzeba, na ubieganiu się o dotację na start-up. W sumie pomogłem już ponad 20 założycielom uzyskać dotację na start-up, aby ułatwić im rozpoczęcie własnej działalności.

W obszarze coachingu zawodowego byłem w stanie wesprzeć wiele osób w znalezieniu nowej, odpowiedniej pracy, zmianie kariery lub uzyskaniu ukierunkowanego dalszego szkolenia. Istnieją liczby, które dowodzą, że pomogłem ludziom powrócić do zatrudnienia po okresie bezrobocia. Ale bardziej zależy mi na tym, aby towarzyszyć osobom, które szukały nowego wyzwania i perspektywy w drodze do nowego obszaru działalności. Ponadto jest z pewnością co najmniej garstka klientów, których mogłem wesprzeć konkretnie w pytaniu „Czy powinienem przyjąć pracę/ofertę pracy, czy nie?”, aby znaleźć trwałą odpowiedź na to właśnie pytanie.

Jest wiele rzeczy, które uważam za spełniające w mojej pracy jako coacha. Przede wszystkim najlepsze jest to, że nie opisałbym tego, co robię, jako pracy. To po prostu sposób robienia rzeczy, który nie tylko mi odpowiada, ale przede wszystkim sprawia mi przyjemność. Zawsze mam do czynienia z ludźmi, wymieniam się z nimi pomysłami, lepiej ich poznaję i pomagam identyfikować wzorce i blokady. W mojej roli jako coacha jestem między innymi obserwatorem, pytającym, mentorem, przewodnikiem i wieloma innymi. To przede wszystkim przyjmowanie tych różnych ról sprawia, że ​​praca jest dla mnie tak ekscytująca i różnorodna.

W Google jest już wiele recenzji mojej pracy, które są przejrzyste i dostępne dla każdego. Podsumowując, powiedziałbym również, że większość moich klientów docenia mnie za moją przejrzystość, otwartość i związany z tym indywidualny projekt współpracy.

Moim największym motywatorem jest pozytywna zmiana, którą widzę u klientów w trakcie procesu coachingowego. Cieszę się z każdego (nawet najmniejszego) spostrzeżenia i związanej z nim zmiany za i razem z klientem. Moim zadaniem jako coacha jest wypracowanie wzorców, przekonań i zachowań w indywidualnych rozmowach z klientem. Określanie celów, aktywne rozwijanie możliwości i definiowanie własnych życzeń jest również ważną częścią procesu. Ten rodzaj refleksji często przynosi ogromną jasność, a tym samym siłę i zmianę dla klienta.

Mam nadzieję, że dzięki mojej praktyce coachingowej uda mi się osiągnąć poprawę u każdego z moich klientów. Te zmiany i ulepszenia są zawsze indywidualne i zazwyczaj nie można przewidzieć, w jakiej formie będą miały wpływ. Jednak towarzyszenie temu procesowi i doświadczanie zmian w bardzo krótkim czasie jest jednym z najlepszych doświadczeń w mojej pracy.

Z perspektywy czasu, szkolenie na systemowego coacha biznesowego wiele lat temu było szczęśliwym trafem. Zacząłem to szkolenie bez żadnych ukrytych motywów i po prostu chciałem poszerzyć swoje horyzonty. W tamtym czasie nie było mowy o pracy jako coach, a co dopiero o samozatrudnieniu. Jednak w połączeniu z moją wiedzą z zakresu marketingu i zarządzania, daje to teraz to, co uważam za optymalną kombinację, jeśli chodzi o tematy zakładania firmy i samomarketingu.

Widzę digitalizację w sektorze coachingowym jako ogromną szansę. Format coachingu online umożliwia teraz obsługę znacznie szerszej publiczności. E-learning i kursy mogą odbywać się w dowolnym czasie i miejscu, a limit liczby uczestników jest całkowicie wyeliminowany w niektórych formatach. Zawsze dostosowuję się do nowych okoliczności, reaguję elastycznie i mogę konkretnie odpowiadać na życzenia klientów poprzez dobór metod i opcji.

Jestem bardzo aktywną osobą, uwielbiam wyzwania i różnorodność. Najlepszym sposobem na wyłączenie się jest dla mnie aktywność fizyczna. Jako pasjonatka jazdy konnej spędzam dużą część wolnego czasu na grzbiecie konia. Lubię też przebywać na łonie natury. Między innymi odkryłam wędrówki piesze (www.windundwetterwandern.de), ale joga jest również w moim programie niemal każdego dnia.

Moim mottem w obszarze coachingu jest „Granica jest tylko w twojej głowie” i popieram to motto w 100%, ale coaching nadal ma swoje granice. Ważne jest, aby jasno komunikować oczekiwania i uczynić granice tego, co trener lub coaching może osiągnąć, przejrzystymi.

Coaching stał się w ostatnich latach popularną metodą promowania rozwoju osobistego, rozwoju zawodowego i dobrego samopoczucia emocjonalnego. W moim coachingu obiecuję indywidualne wsparcie, dostosowane porady i możliwość pokonywania przeszkód w celu osiągnięcia pożądanych celów. Niemniej jednak, aby mieć realistyczne oczekiwania i uniknąć rozczarowań, należy być świadomym ograniczeń coachingu.

Krótko mówiąc, oto ograniczenia coachingu — wyjaśniłem to bardziej szczegółowo w artykule na blogu
(Granice coachingu: Dlaczego ważne jest, aby mieć realistyczne oczekiwania — ograniczenia w głowie)

– Brak szybkich rozwiązań bez wdrożenia
– Coaching nie nadaje się do poważnych problemów psychologicznych
– Unikaj zależności w coachingu
– Realistyczne wyznaczanie celów i oczekiwań w coachingu
– Coach nie jest ekspertem we wszystkich dziedzinach życia
– Kluczowa jest osobista chęć

Dobry coach ma moim zdaniem mniej wspólnego ze szkoleniem lub kwalifikacjami niż z dowodem koncepcji. Oznacza to, że coach powinien przejść przez tematy, obszar, a także kroki, które sam prowadzi jako coach, a także powinien być w stanie pokazać przykłady, wiedzę i skróty.

Aby podać konkretny przykład, doradzałbym tylko w kwestii start-upów coachowi, który sam założył już z sukcesem firmę i nie może przekazywać wyłącznie wiedzy teoretycznej. To jedyny sposób, w jaki coach może poznać obawy i tło oraz przekształcić je we wspólnej pracy.

Zasadniczo coach jest tylko środkiem do celu – ponieważ coaching jest w rzeczywistości niczym więcej niż rozmową zorientowaną na rozwiązanie. Coach przyjmuje rolę obserwatora, inicjatora i partnera sparingowego. Coach stara się głównie pomóc klientowi w opracowaniu własnego rozwiązania jego pytania, zadając konkretne pytania i stosując różne bodźce i metody. Zwykle dzieje się tak, gdy klient uczy się czegoś o sobie, podejmuje aktywne decyzje lub rozpoznaje i dostosowuje zachowania i wzorce w codziennym życiu.