Theresia Schreier

Nie jestem trenerem, ponieważ kiedyś wydawało mi się to przyjemne, ale dlatego, że moja ścieżka zaprowadziła mnie dokładnie tutaj. Mój plecak jest wypełniony ponad 15-letnim doświadczeniem w branży hotelarskiej, sprzedaży i fitness. Prowadziłem, motywowałem i inspirowałem ludzi, najpierw na parkiecie, a potem w konstelacjach. Dzięki dogłębnemu szkoleniu z pracy systemowej, EMDR, NLP, pracy z energią i neurorezonansu nauczyłem się patrzeć głęboko, jednocześnie utrzymując równowagę. Łączę intuicję z wiedzą specjalistyczną, serce ze strukturą.

Liczby to nie wszystko, ale tak: ludzie zmienili pracę po coachingu i teraz są szczęśliwsi. Zespoły nie tylko pracowały wydajniej po „Confetti in the Team”, ale także cieszyły się, że znów mogą sobie spojrzeć w oczy. Jeden z klientów powiedział kiedyś: „Od dnia, kiedy byłem z tobą, znów mogę spać. Jestem spokojniejszy i mogę jasno myśleć o wszystkim”. A niedawno klient napisał do mnie kartkę po sesji coachingowej AVGS: „Droga Theresio, bardzo dziękuję za twoje wsparcie w ciągu ostatnich kilku miesięcy, wiele kreatywnych metod, wspaniałą pożywkę do przemyśleń i twoje pozytywne, odświeżające podejście. Czułem się z tobą bardzo komfortowo i teraz jestem dokładnie w punkcie, w którym chciałem być po coachingu. Wszystkiego najlepszego”.

Co mnie wyróżnia? Nie jestem przyjazny dla fałszywości; jestem szczery, autentyczny i obecny. Widzę ciebie, nie tylko twoją rolę.

Kiedy w pokoju zapada cisza, ponieważ ktoś po raz pierwszy w życiu zrozumiał, dlaczego ciągle wpada w ten sam ślepy zaułek, to napełnia mnie radością. Kiedy łzy płyną bez poczucia wstydu. Kiedy ktoś mówi po ceremonii kakao: „Moje serce tego potrzebowało”. Uwielbiam, kiedy coś się uwalnia, kiedy ludzie znów czują. To czysta magia.

Po naszym spotkaniu poświęconym żałobie Mariana napisała, że ​​dzięki
spędzonemu wspólnie czasowi w końcu poczuła się znów wolna. Tam, gdzie wcześniej czuła się winna i ciężko, teraz w jej sercu zagościła miłość.
Anna opowiada o podróży do siebie, która była możliwa tylko dzięki konfetti w jej sercu. Mówi: „Coaching z Resi jest tak empatyczny, głęboki, szczery, bolesny, konfrontacyjny (w najlepszym tego słowa znaczeniu), wnikliwy i uzdrawiający”.

Jenny opisuje to w ten sposób: „Ona nie ocenia, nie potępia, po prostu czujesz się dobrze, taki, jaki jesteś”.

Sue napisała: „Pokonaliśmy mój strach przed stratą i przekonanie, że „nie jestem wystarczająco dobra”, a od tego czasu w moim życiu wydarzyło się wiele wspaniałych rzeczy”.

Ellen mówi: „Theresia w magiczny sposób pomogła mi przejść przez trudny okres, a jej pełne miłości, ciepła i autentyczności podejście od razu do mnie przemówiło”.

To, co mówią o mnie moi klienci, zawsze mnie głęboko wzrusza, ponieważ właśnie to mnie motywuje: tworzenie przestrzeni, w których ludzie czują się naprawdę zauważeni, wspierani i wzmocnieni.

Co mnie napędza, to to, że tak wiele osób funkcjonuje, ale nie czuje. Że żyją życiem, które nie jest naprawdę ich. Chcę, aby ludzie odkryli na nowo swoje wewnętrzne confetti.

Moje ulubione zadanie? Jasne: połączenie głębi i lekkości. Czy to w konstelacjach, jeden na jeden, czy w grupach, uwielbiam, gdy jasność i serce harmonizują. A jeśli ktoś głośno się śmieje lub cicho się dziwi, to jest idealnie.

Że wzięłam wszystkie swoje doświadczenia, nawet te trudne, i zbudowałam z nich coś nowego. Że miałam odwagę wyrwać się z tradycyjnej „pracy” i urzeczywistnić swoje powołanie. I że dzisiaj ludzie przychodzą do mojej przestrzeni i mówią: „Tutaj mogę po prostu być sobą”.

Jestem również szczególnie dumna z tego, że przekształciłam moją największą słabość w moją największą siłę. Strata mojego brata pozostawiła głęboką ranę, ale jednocześnie głębokie zrozumienie tego, czym naprawdę jest żałoba. Wiem, ile uczuć odpychamy, aby jakoś iść dalej. Właśnie dlatego teraz mogę wspierać innych tak celowo, z prawdziwą głębią, prawdziwym doświadczeniem i prawdziwym współczuciem.

Digitalizacja przynosi wiele możliwości, większy zasięg i większą elastyczność. Ale coaching rozwija się także na prawdziwych spotkaniach, na energii w przestrzeni.
Korzystam z narzędzi cyfrowych, gdy mają sens, takich jak coaching online, media społecznościowe i narzędzia do rezerwacji. Jednocześnie trzymam się tego, co mnie definiuje: uczciwej, namacalnej pracy, na żywo lub cyfrowo, ale zawsze z sercem.

W naturze, podczas ćwiczeń. Z filiżanką herbaty w dłoni, boso na trawniku lub tańcząc z córką w salonie. Albo nawet podczas ceremonii kakao dla siebie. Wierzę w rytuały, w małe przerwy od czasu do czasu i w to, że lekkość nie jest luksusem, ale wyborem.

Rozwiązywanie blokad, tworzenie jasności i zachęcanie innych. Granicą jest miejsce, w którym ludzie nie są (jeszcze) gotowi, by wyglądać lub czuć. Albo miejsce, w którym potrzebne jest wsparcie terapeutyczne. Ale to też jest w porządku, a ja mam dobrą sieć, by kierować ludzi do innych, a nawet jestem zainteresowany współpracą w ramach partnerstwa.

Chodzi o umiejętność słuchania bez osądzania.
Chodzi o postawę służenia, a nie bycia wszechwiedzącym.
I chodzi o to, aby sam trener nadal się rozwijał.

Wierzę, że ktokolwiek, kto ściśle współpracuje z duszą człowieka, nie może uniknąć wykonywania własnej pracy wewnętrznej. W przeciwnym razie brakuje głębi. Jeśli jesteś mentorem innych, powinieneś regularnie pracować nad swoimi problemami, nie z poczucia obowiązku, ale z prawdziwej świadomości.

Trener nie jest wszechwiedzącym guru ani serwisem naprawczym. Trener jest aniołem zasobów, kimś, kto przypomina ci o tym, co już jest w tobie.
Ponieważ wszystko, czego potrzebujesz, często już tam jest. Po prostu czasami dobrze to ukryliśmy pod codziennością, strachem lub starymi historiami.

Czasami tłumaczę coaching w ten sposób:
Wyobraź sobie, że masz starą, zardzewiałą poręcz. W niektórych miejscach nadal widać trochę farby, może czerwonej. Teraz po prostu pomalować ją nowym kolorem? To niewiele da. Aby nowa naprawdę się trzymała, najpierw trzeba usunąć starą. Szlifowanie, czyszczenie, dobry podkład. I dopiero wtedy, i tylko wtedy, nakłada się nową farbę — w pożądanym kolorze, takim, który do Ciebie pasuje. 😉Podobnie jest w coachingu: najpierw sprzątamy, zanim przeprojektujemy.

Dobry coach zadaje pytania, które otwierają drzwi i tworzą przestrzeń, w której możliwy jest rozwój.

I przypomina ci o twoim własnym blasku, o twojej sile, o twojej własnej ścieżce.

Nie jestem tu, by cię ratować. Jestem tu, by ci przypominać, by cię wzmacniać, by ci towarzyszyć, byś mógł podążać swoją drogą. Ze wszystkim, czym jesteś.